GEOHINTONIA

Geohintonia Glass & W.A.Fitz Maur.

 

 

Rodzaj Geohintonia obejmuje tylko jeden gatunek – Geohintonia mexicana, odkryty w 1992, w górach Sierra Madre Orienta,l w południowo-zachodniej części meksykańskiego stanu Nuevo Leon. Kaktus ten porasta niemal pionowe gipsowe zbocza, a jego zasięg jest ograniczony do około 25 km2 i pokrywa się z obszarem występowania Aztekium hintonii. Początkowo liczna populacja geohintonii, została wkrótce po odkryciu bardzo mocno przetrzebiona przez miłośników kaktusów.

W naturze Geohintonia to niewielka, bardzo wolno rosnąca roślina, o płaskokulistym pędzie osiągającym średnicę do ponad 10 cm. Żebra są głębokie, liczne, do 18-20, z dużymi, długimi i wyraźnie pooddzielanymi od siebie areolami, które z czasem stają się całkowicie nagie. Ciernie są nieliczne, krótkie i płaskie, bardzo łatwo odrywają się u podstawy. Kwiaty są niewielkie, różowe, podobne do tych u Aztekium hintonii.

W uprawie Geohintonia mexicana to roślina trudna ze względu na bardzo powolny wzrost oraz trudność wysiewu i dość specyficzne wymagania. Powinna być uprawiana tak jak kaktusy z rodzaju Aztekium. Pomimo trudności w uprawie, dzięki swojej oryginalności Geohintonia zadomowiła się w wielu kolekcjach, nie tylko wielbicieli kaktusów meksykańskich, jednak zwykle jako roślina szczepiona – dla przyspieszenia wzrostu i kwitnienia oraz ułatwienia uprawy.

 

 

 Geohintonia mexicana. Fot "Turbiniac" (forum Kaktusy i Inne)

 

Dodatkowe informacje