Z kolekcji Tomasza1

[Tomasz1]

Poniżej zdjęcie Pygmaeocereus bieblii ssp. kuehhasii z mojej kolekcji. To takson opisany stosunkowo niedawno, najnowszy podgatunek w tym w sumie malym rodzaju jakim jest Pygmaeocereus. Na wiosnę zrobię mam nadzieję lepsze zdjęcia - nie mam czasu robić zdjęc w dzień, a z lampy mi nie bardzo wychodzą.

[Tomasz1]

Witajcie
Jakieś trzy tygodnie temu zauważyłem pąki na jednej z moich trzech Sulcorebutia hertusii. Potem pokazały się na drugiej, dziś zauważyłem na trzeciej. Dziś zrobiłem zdjęcie, jednak tradycyjnie mi nie wyszło.

[Tomasz1]

Mój nowy nabytek - Mila pugionifera.

[BOB]

Hej,
gratuluję nowej, mało popularnej, a interesującej rośliny.

[Tomasz1]

Dzięki, mile są rzadkie do zdobycia, nie wyróżniają się jako bardzo urodą, ale w sumie ładnie kwitną są proste w uprawie, z czasem tworzą kępy, wiec można je rozmnażać przez odrosty. Ciekawi mnie ten rodzaja, mam nadzieję ze uda mi się natrafić na inne gatunki, i będą dobrze sie u mnie czuły.

Poniżej zamieszczam fotkę moich pyrrhocactusów, które mam od tego roku i chcę sie nimi pochwalić - miałem ich nie mieć, ale kupilem kilka w tym roku od Darka - turbiniaca. Swietne, dorodne egzemplarze, ładnie uciernione i starsze zachwyciły mnie i nie mogłem się oprzeć. W handlu są do dostania jedynie młode egzemplarze. Od lewej: Eriosyce (Pyrrhocactus) andreaeana, Eriosyce (Pyrrhocactus) strausiana, Eriosyce (Pyrrhoc) bulbocalyx "catamarcensis", Eriosyce Pyrhoc) bulbocalyx

[L-eszek]

Moje gratulacje bardzo ładne nabytki

[dorsiger]

O tak, bardzo ładne!
Mój P. bulbocalyx odrobinę mniejszy od Twojego - jest wielkości dziesięciogroszówki.

[Tomasz1]

Bulbocalyx jest prosty w uprawie o ile pamiętam i chyba nie najwolniej rosną, poza tym z uwagi na swój ładny wzór uciernienia jest atrakcyjny już w młodym wieku.

[Tomasz1]

Załaczam jeszcze zdjęcie małego Eriosyce (Pyrrhocactus) bulbocalyx - sympatycznie wyglada mimo swojego młodego wieku.

[dorsiger]

Jaka to doniczka? 5x5?
 Ciernie rzeczywiście konkretne.

[Tomasz1]

Tak, 5 x 5, z tym że zdjecoe było robione lampą błyskową i ciernie wyszły nieco grubsze niż powinny - nie wiem czemu tak jest ale wydaje mi się, że w rzeczywistości nie są tak grube.

[skullman]

Możesz zmiękczyć światło zakrywając lampę dwoma warstwami papierowych rękawiczków albo papieru toaletowego jeśli nie masz dyfuzora.

[Tomasz1]

Dzięki za radę - fotografowanie niegdy nie było moją mocną stroną

[Tomasz1]

Jeszcze raz chaiałem pokazać Wam moje Eriosyce (Pyrrhocactus) andreaeana na innym zdjęciu w zblizeniu. Roślina jest wyjątkowo okazała. Nie jest dużo mniejsza niż maksymalna wysokość dla tego gatunku podawana w książce Kattermanna (15-18 cm). Przejrzałem internet i niegdzie nie znalazłem podobnej wielkości egzemplarza, także na zdjęciach w naturze. Kaktus wytworzył kilka odrostów , niestety na zdjęciu są raczej schowane.

[Tomasz1]

Eriosyce andreaeana to kaktus górski, roanący w południowej częsci Sierra Famatima w prowincji La Rioja w Argentynie. Czasem uważany za jedynie formę Eriosyce (Pyrrhocactus) strausiana, dużo szerzej rozprzestrzenionego. Wygląd jest dosć podobny, porównałem tez zdjęcia nasion , i wyglądają podobnie,
Poniżej można zobaczyć kilka fajnych zdjęć E. andreaeana z natury:
https://www.flickr.com/photos/cactushorridus/sets/72157612748051096/

[Tomasz1]

I jeszcze jedno zdjęcie, które znalazłem - innego mniejszego egzemplarza E. andreaeana - w doniczce 5 lub 6 cm, ale i tu rozmiar roślinki jest do pozazdroszczenia przez niejednego kolekcjonera. Widać ciernie w zbliżeniu, jednak zdjęcie  było robione lampą błyskowa więc pewnie kolory sa zafałszowane. Jak tu widać kaktus początkowo rośnie kuliscie, dopiero z wiekiem się wydłuża.

[Tomasz1]

I kolejny pyrrhocactus - Eriosyce (Pyrrhocactus) megliolii. Gatunek ten prez Kattermana był traktowany jedynie jako synonim E. bulbocalyx - dziwne, bo wyraźnie się różni. Obecnie traktuje się go jako osobny dobry gatunek. W naturze rosnie na jedynym stanowisku w argentynie, w prowincji San juan,w Parque Provincial Valle Fértil, i podobno populacja ma się dobrze. Kaktusa tego nistety już nie mam - sprzedałem za dobrą cenę.

[Tomasz1]

I jeszcze jeden "Pyrak" - Eriosyce strausiana. Dosć obficie występuje on w naturze, w kiku zachodnich prowincjach, jednak w kolekcjach rzadko, dużo czesciej można spotkać E. (pyrrhoc) bulbocalyx, który ma bardziej charakterystyczny wygląd. Na zdjęciu po lewej stronie - dorodna rośłina, po prawej maly E. bulbocalyx.

[Tomasz1]

Kilka zdjęc z mojej kolekcji, niestety tradycyjnie mogłem się bardziej postarać przy ich robieniu.

Copiapoa hypogaea - standard - hyba najłatwiej kwitnąca copiapoa, co jednak najfajniejsze - u dorosłych egzemplarzy, jak ten, jej pąki są skryte w wełnie i nic nie zapowiada kwitnienia, dopiero gdy pewnego ranka wstajesz i widzisz niespodziewanie że na parapecie jest coś zółtego

[Tomasz1]

Thelocephala (Eriosyce) challensis

Jeden z moich ulubionych chilijczyków, z uwagi na drobniutkie i gęste białe uciernienie - to taka chilijska epithelantha. Kupiłem go na początku sezonu 2014. Rośłinka szczepioena, była wtedy kilka razy mniejsza, dziś jej rozmiar przekracza już maksymalne rozmiary rośłin w naturze. Zawsze swietnie jest patrzeć gdy z malutkich aksilli wyłania się coraz wiekszy pąk.

[Tomasz1]

Stenocactus gladiatus - jeden z moich ulubionych steniaków. Roślina jest już dorodna, w doniczce ok. 10 cm. Stenocactusy raczej wczesnie sie budzą - ten był jednym z pierwszych kwitnących tego sezzonu w mojej kolekcji.

[Tomasz1]

Escobaria tuberculosa

Marcin się pewnie żachnie, ale spytam się - ktos z nas nie kocha USA? kto z nas nie kocha Tekasu ?!! Kto z nas nie kocha Big Bend National Park ?!! właśnie tam m.in. występuje Escobaria tuberculosa. Escobariae, zwłaszcza starsze, mogą się mocno podobać dzieki swojemu uciernieniu, choć znam osoby, które na dzwiek tej nazwy rodzajowej machają z niechęcią ręką. Kto jednak lubi Teksas - jak ja - polubi małe białe lub szare kaczany które będzie napotykał podczas konnej jazdy na tamtejszych skalistych bezdrożach - teksańskie eskobarie. Egzemplarz na zdjęciu jest już stary, kupiłem go okazyjnie.

[Tomasz1]

Gymnocalycium bruchii

To największe rozczarowanie sezonu - tylko na tyle otworzył mi się kwiat, następnego dnie już się nie otworzył. A w sumie to jedno z ładniej kwitnących gymno z uwagi na różowy kolor kwiatu, choć są też formy białokwitnące.

[Tomasz1]

Notocactus submamulosus

To standard, jeden z popularnicjszych noto. Notocactusy znane są ze swojego łatwego kwitnienia i okazałych kwiatów, choc kolorki mogłyb być bardziej różnorodne. Jednak w tym wypadku to nie kwiaty ale ciernie sa dla mnie najbardziej atrakcyjne - odstające długie i "papierowe". To zmienny gatunek i u części form ciernie jednak przybierają inne kształty. Niestety trochę tych cierni u mojego egzemplarza nadłamałem ze szkodą dla wwygląddu. Obok widać trichocereus deserticola

[dorsiger]

Eriosyce zawsze przyciagają moją uwagę. Fajne masz roślinki.
Kwitło Ci coś oprócz E. challensis?
Mógłbyś wstawić jakąś fotkę swoich austrocactusów? Chętnie bym zobaczył, jak się prezentują.

[Tomasz1]

Szczerze mówiąc niewiele chilijczyków mi kwitło, mam nadzieję, że jesienią będzie lepiej. Postaram się zrobić fotki austrokaktusów - mam dwa, ale oba szczepione i nie traktuję je jako mrozoodporne.

[dorsiger]

No właśnie zastanawiałem się nad tym, czy trzymasz je na własnych korzeniach. Są teraz na all i kusi mnie, żeby kupić.

[Tomasz1]

Kupić ! ! !, jeśłi cię ktoś nie przelicytuje - niestety sądzę ze może być trochę "walki".
A na razie dołączam zdjęcie pąków pygmaeocereus bieblii v kuehhasii z dzisiej

[Tomasz1]

I jeszcze jedno zdjecie z dzisiaj - Copiapoa remontana - kwitnie właściwie na okrągło.

[Tomasz1]

I jeszcze dobre zdjęcie Copiapoa hypogaea sprzed 2 tygodni