proponowana wstępna wersja
Jeszcze w latach 90-tych notokaktusy cieszyły się dużą popularnością wśród kaktusiarzy, dziś mało kto głębiej się nimi interesuje, mimo że kilka gatunków - N. submammulosus, N. magnificus, N. uebelmannianus, N. ottonis, N. leninghausii, N. scopa - należy do popularnych kaktusów sklepowych. Obecnie rodzaj Notocactus zaliczany jest do rodzaju Parodia, jednak nie przez wszystkich jest to uznawane, a nazwa Notocactus nadal funkcjonuje wśród kaktusiarzy. Notokaktusy występują w południowej Brazylii, Urugwaju, Paragwaju i Argentynie. Są to kaktusy małe lub średniej wielkości, od płaskokulistych do krótkokolumnowych w starszym wieku, mniej lub bardziej krzewiące się. Charakteryzują się przede wszystkim dużymi, żółtymi kwiatami, jedynie kilka gatunków ma kwiaty czerwone lub różowe. Większość notokaktusów należą do najprostszych kaktusów w uprawie, trudniejsze się nieco gatunki zaliczane do dawnego rodzaju Wigginsia. Notokaktusy mogą rosnąć w lekkim półcieniu, lubią nieco obfitsze podlewanie niż inne kaktusy, i powinny być zimowane powyżej 10 oC. Kwitną późną wiosną, a ich duże kwiaty dość długo się utrzymują. Do notokaktusów zaliczane są przez "notokaktusiarzy" dziś także gatunki popularnego dawnego rodzaju Eriocactus.
