Miniencyklopedia kaktusów !

[jacek]

Jeszcze fotki

[jacek]

Jeszcze fotki

[Tomasz1]

Dzięki ! Wkrótce się pojawi.
pozdrow

[Tomasz1]

Wpis o Pelecyphora dodany!
http://kaktusy-sukulenty.pl/joomla16/

pozdro

[Tomasz1]

Proponuję zacząć redagowanie wpisu o Ferocactus.
Poniżej tekst w wersji poprzedniej. Jakieś propozycje zmian?

pozdr.

FEROCACTUS Britton & Rose

Rodzaj Ferocactus jest bardzo lubiany przez miłośników kaktusów, a to za sprawą pięknych, grubych cierni, zwykle czerwonawych cierni, choć są również gatunki o mniej imponującym uciernieniu. Ferocactusy w naturze tworzą często masywne rośliny, w kolekcjach jednak rzadko przekraczają kilkudziesięsiąt centymetrów, i kwitną zwykle w starszym wieku. Być może najpiękniejsze ciernie ma F. gracilis. Ferokaktusy są w większości stosunkowo proste w uprawie. Do prawidłowego wzrostu potrzebują ciepła i maksimum słońca. Kwitną najczęściej w starszym wieku, choć i to nie zdarza się w naszym kliaiechoć są gatunki kwitnące już w wieku kilku lat. Zasięg występowania rodzaju obejmuje środkowy i północny Meksyk wraz z Półwyspem Kalifornijskim oraz południowy zachód USA. Najpopularniejszym jest gatunek F. wislizenii, prosty w uprawie, szybko rosnący, i atrakcyjny. Popularny jest także F. latispinus - gatunek o pięknych cierniach, dość wcześnie kwitnący, i również prosty w uprawie. Wyjątkowo długie ciernie ma F. rectispinus. Najbardziej masywnymi cierniami odznaczają sie F. peninsulae i F. wislizenii. Wszystkie ferocactusy wymagają w uprawie maksymalnej ilości światła i dużo ciepła w sezonie wegetacyjnym, i w większości niezbyt chłodnego zimowania, nie niższego niż 12- oC. .

[skullman]

Czy to jest wersja ostateczna? Ja bym poprawił gramatykę.

[jacek]

Przedsięwzięcie bardzo dobre z tą encyklopedią ale osobiście czuje niedosyt. Nowa wersja różni się niewiele od poprzedniej, są tam informacje które każdy może bez problemu wyszukać w necie. Myślę,że opis każdego rodzaju powinien zawierać na końcu lub też na początku spis gatunków wg aktualnej systematyki. Sama długość opisu powinna również zależeć od tego jak różnorodny i bogaty jest dany rodzaj i tam owszem mogły by być ujęte niektóre cechy-właściwości poszczególnych gatunków. Inny opis dla pelecyfor , który ma tylko 2 gatunki a dłuższy dla feraków gdzie gatunków więcej. No i marzeniem była by fotka każdego gatunku, ale to już wiem ,że mogło by nie być takie proste.

[skullman]

Absolutnie się zgadzam, że ta encyklopedia niewiele wnosi i można by było ją rozbudować. Co do zdjęć to nie ma szans bo dla niektórych gatunków w ogóle nie ma zdjęć w internecie. Ale lista gatunków jak najbardziej.

[Tomasz1]

Macie trochę racji - encyklopeddia  nic nie  wnosi  dla opierzonych kaktusiarzy - przeznaczona jest dla początkującycch.  To wynika z realiów - z Jackiem byliśmy kiedyś na forum gdzie próbowano zrobić encyklopedie - pamiętam jaki był entuzjazm na początku, byli podobno chętni którzy mieli pisać, potem admin usunął "projekt" bo przez 2 lata nikt nic nie napisał. Nikomu się nie będzie chciało, takie jest zycie, co więcej jest to zrozumiałe, bo dobrze przedstawić rodzaj to napisać naprawdę porządny artykuł, więc trzeba się napracować

[Tomasz1]

Sławek, to jest wersja ze starej strony - do modyfikacji/rozbudowania.

Jeszcze o dodawaniu listy gatunków w rodzaju - myślałem o tym - to chyba da się zrobić bo pewnie nie zabierze dużo czasu.

[jacek]

Pamiętam ten pomysł encyklopedii , chyba Marian nazwał ją wstępnie Kaktopedia , może niektórym brakło czasu innym może odwagi, ja czuję się o tyle usprawiedliwiony, że nie czułem się na siłach by w  niej pisać, miałem wtedy może więcej kaktusów niż teraz ale był to przegląd rodziny Cactaceae czyli groch z kapustą. Jak już coś pisać o jakimś rodzaju to i na podstawie tego co jest w necie/literaturze i na podstawie własnych doświadczeń z danym rodzajem. Zdaje się, że Woźniak kiedyś napisał mądrze, że napisać książkę ogólną o kaktusach to żaden wyczyn ale już monografię duuużo trudniej. Wiadomo, że w tej miniencyklopedii nie będzie opisywany każdy gatunek więc opisy można by zostawić takie jak są z ewentualna wzmianką o niektórych gatunkach czy to ze względu na ich popularność w kolekcjach czy specyficzne cechy-unikatowość. No i ta lista gatunków danego rodzaju dużo by dała.

[Tomasz1]

Jacek, od artykułów to jest czasopismo !!! i tam je pisać jak Cię najdzie ochota. Na prawdziwą wiedzą jest czasopismo, które jest dostępne online, i tam kaktusiarze powinni szukać wiedzy, a miniencyklopedia to dla świeżaków. Myśłalem kiedyś żeby zrobić przegląd tematyczny artykułów dla każdego rodzaju i dołaczać do haseł w encyklopedii, aby każdy sobie więcej doczytał,, ale to zbyt wiele roboty. Mierzmy siły na zamiary - nauczyło mnie już kaktusiarskie życie. Jest sto kilkadziesiąt rodzajów w rodzinie Cactaceae.

[skullman]

To ja też coś zarzucę:

Historycznie do rodzaju Echinocactus zaliczano każdego kaktusa kulistego ale obecnie rodzaj jest zredukowany do sześciu gatunków zasięgiem obejmujących obszar od środkowego Meksyku po południe Stanów Zjednoczonych. Echinokaktusy to rośliny kuliste lub krótkokolumnowe, niektóre krzewiące się w starszym wieku o bardzo atrakcyjnym uciernieniu, przeważnie kwitnące żółtymi kwiatami. Do tego rodzaju należy największy kaktus kulisty E. platyacanthus, w naturze stare osobniki osiągają gigantyczne rozmiary i masę kilku ton, gatunek w przyrodzie występuje dość obficie. Najbardziej znanym kaktusem w rodzaju jest powszechnie uprawiany E. grusonii, który niemal wyginął w naturze z powodu nadmierniego pozyskiwania rośłin do uprawy choć niedawno zostały odkryte nowe populacje. Pozostałe gatunki nie osiągają tak okazałych rozmiarów oraz rosną bardzo powoli. Echinocactus horizonthalonius, E. parryi i E. polycephalus są gatunkami trudnymi i bardzo trudnymi w uprawie, są bardzo wrażliwe na wilgoć w podłożu oraz niedostateczną ilość słońca. W uprawie wymagają długiego i suchego okresu spoczynku, oraz ostrożnego podlewania w czasie krótkiego okresu wegetacji a także maksymalnej ilości bezpośredniego słońca. Na uwagę zasługuje E. texensis wcześniej zaliczany do monotypowego rodzaju Homalocephala, gatunek o dużym zasięgu geograficznym, od Zecatecas do Oklahomy. Jest łatwy w uprawie i wykazuje całkiem sporą mrozoodporność.

Jeśli trzeba, służę również zdjęciami kilku gatunków.

[Tomasz1]

Hej, zaproponowałem do przeróbki Ferocactus, ale Echinocactus też może być - pójdą od razu dwa. Przy okazji prośba o jakieś zdjęcia, kto ma.

[jacek]

Kwitną najczęściej w starszym wieku, choć i to nie zdarza się w naszym kliaiechoć

chyba jakieś literówki są do poprawy

[BOB]

To ja jeszcze dorzucę najważniejsze rzeczy do poprawy, które zauważyłem:

Do tego rodzaju należy największy kaktus kulisty E. platyacanthus, w naturze stare osobniki osiągają gigantyczne rozmiary i masę kilku ton i na szczęście występyje dość obficie.

Na uwagę zasługuje [E. texensis…

Oprócz tego interpunkcja. Radziłbym też jeszcze raz na spokojnie przeczytać skonstruowane opisy, a sami zobaczycie, że w łatwy sposób można je gramatycznie ulepszyć.

[skullman]

Wiem, wiem, przeczytałem dzisiaj rano i wyłapałem literówki. Już poprawiłem.

[jacek]

Przeczytałem jeszcze raz opis ferocactus i przepraszam ale jest zbyt chaotyczny. W chyba trzecim zdaniu "Ferokaktusy są w większości stosunkowo proste w uprawie. Do prawidłowego wzrostu potrzebują ciepła i maksimum słońca." To samo później na końcu w ostatnim zdaniu "Wszystkie ferocactusy wymagają w uprawie maksymalnej ilości światła i dużo ciepła w sezonie wegetacyjnym, i w większości niezbyt chłodnego zimowania, nie niższego niż 12- oC."
Poza tym wypadało by w opisie dodać kilka innych gatunków niezwykle charakterystycznych i popularnych jak F. glaucescens - o charakterystycznej niebieskiej skórce i żółtych cierniach,
F. chrysacanthus i F.fordii  - wcześnie kwitnące feraki, chyba dośc popularny jest też F. herrerae
No i na początku opisu jest o pięknych cierniach F.gracilis i na końcu o masywnych cierniach F. peninsulae i F. wislizenii. Jak już o cierniach to ciągiem w jednym miejscu (na końcu lub początku)

[jacek]

Zapomniałem jeszcze o popularnym F pilosus o czerwonych cierniach.

[jacek]

Projekt tekstu.

Rodzaj Ferocactus jest bardzo lubiany przez miłośników kaktusów za sprawą atrakcyjnego uciernienia. W naturze występują w północnym i środkowym Meksyku, na Półwyspie Kalifornijskim oraz południu USA.Dorastają do wielkich rozmiarów , niektóre gatunki do wysokości ok 2m, w warunkach Polski rozwijają się jednak powoli, a kwitną w większości jedynie stare, duże egzemplarze, atrakcją pozostają więc masywne, czasami kolorowe ciernie.Wyjątkowo atrakcyjne, masywne uciernienie mają F.wislizeni,F.herrerae, F.gracilis,F.peninsulae,F.latispinus, które dodatkowo są dość często spotykane.F. glaucescens o żółtych cierniach i niebieskim naskórku, bardzo ozdobny.F.pilosus- o atrakcyjnych czerwonych cierniach.Jeśli ktoś upiera się przy kwiatach jest szansa na nie u F.chrysacanthus i F.fordii, które kwitną wczseśniej od innych ferokaktusów.Wszystkie ferokaktusy wymagają latem dużo ciepła i słonecznego stanowiska, podłoże standardowe jak dla większości kaktusów.Zimowanie zdecydowanie zalecane jest w temperaturze powyżej 10*C.

[Tomasz1]

Jacek, skąd wiesz że chrysacanthus wczesnie kwitnie? I jak wcześnie ?

[BOB]

Jacku, dobra uwaga. Jednak w swoim projekcie, pewnie z rozpędu, użyłeś bodajże 3 razy słowa „atrakcja”, „atrakcyjny”. Gdyby to skorygować, to można by zaakceptować.

[jacek]

Tomasz - z opisów z netu, oczywiście pojęcie "wcześnie" w przypadku feraków to nie to samo co wielu kaktusów popularnie uprawianych, pisząc wcześnie miałem na myśli feraki

http://www.cactus-art.biz/schede/FEROCACTUS/Ferocactus_chrysacanthus/Ferocactus_chrysacanthus/Ferocactus_chrysacanthus.htm

BOB- tak rozpędziłem się z tą "atrakcyjnością"  trzeba to zmienić

[Tomasz1]

no to rzeczywiścia w młodym wieku, nawet jak na klimat włoski. Ale póki nie będzie wiadomości o kwitnieniu w Polsce to bym go do wczesnie kwitnących nie zaliczał.

[jacek]

To już Tomek jak uważasz, można wzmiankę o wczesnym kwitnieniu F.fordii (względnie wczesnym jak na feraki) także pominąć. Choć jak pisze Woźniak bywa uznawany jedynie za formę stanowiskową F.chrysacanthus. Jeśli chodzi o tą miniencyklopedię - chciałem dobrze, może jednak  przełoży się ta dyskusja na coś konstruktywnego 

[skullman]

Dorastają do wielkich rozmiarów , niektóre gatunki do wysokości ok 2m

Zamiast się spierać o rzeczy całkowicie subiektywne jak to, co to dokładnie znaczy "w młodym wieku" to ja bym zmienił tą część na coś w stylu "niektóre gatunki w naturze dorastają do wielkich rozmiarów osiągając wysokość nawet dwóch metrów" ale oczywiście nie upieram się przy swoim.

Załączam zdjęcia echinokaktusów, niestety nie mam ładnego grusona a jeśli może być jakieś z ogrodu botanicznego to mam też E. platyacanthus.

[Tomasz1]

Poniżej zatem wersja  z poprawkami i rozszerzona. Macie jakieś uwagi?

      Kaktusy z rodzaju Ferocactus należą do najbardziej ulubionych przez miłośników kaktusów dzięki swojemu atrakcyjnemu uciernieniu. Są to duże, kuliste lub beczkowe kaktusy, występujące w północnym i środkowym Meksyku, na Półwyspie Kalifornijskim oraz południowym wschodzie USA. Mimo, że w naturze niektóre gatunki dorastają nawet do wysokości ok 2m, to jednak w warunkach Polski Ferokaktusy rozwijają się powoli, i kwitną tylko nieliczne egzemplarze, za to ich główną atrakcją są masywne ciernie, u części gatunków wyjątkowo grube i spłaszczone. Do gatunków o najgrubszych i spłaszczonych cierniach należą m. in. F. herrerae, F. peninsulae, F. gracilis, F. coloratus, F. chrysacanthus, F. wislizenii i F. latispinus. Ostatnie dwa z nich są popularne w handlu, podobnie jak F. pilosus – gatunek o słabszych cierniach, ale za to wyjątkowo barwnych, czerwonych. Wyjątkowo długie ciernie, ma F. rectispinus. Do najbardziej poszukiwanych ferokaktusów przez kolekcjonerów należą m. in. F. chrysacanthus – właściwie jedyny gatunek o żółtych cierniach, F. gracilis, F. coloratus – gatunki o wyjątkowo widowiskowych grubych czerwonawych cierniach, a także F. fordii – gatunek wyjątkowo wcześnie kwitnący, bo już po ok. 5 latach. Inne gatunki kwitnące wcześnie w polskim klimacie to F. hamatacanthus i F. setispinus, a w nieco starszym wieku (10-15 lat) mogą w Polsce zakwitnąć także F. reppenhagenii, F. schwarzii, F. histrix, F. flavovirens, F. echidne, F. glaucescens, F. latispinus, F. herrerae. Z wyjątkiem dwóch ostatnich, są to gatunki o nieco słabszych cierniach. Wszystkie ferokaktusy wymagają latem dużo ciepła i słonecznego stanowiska. Najlepiej trzymać je więc pod szkłem, aby zapewnić im jak najdłuższy okres wzrostu – inaczej ciernie będą miały zbyt mało czasu by się dobrze rozwinąć.  Podłoże powinno być standardowe, jak dla większości kaktusów. Zimowanie zdecydowanie zalecane jest w temperaturze powyżej 12oC. Początkującym kaktusiarzom polecany jest F. wislizenii, prosty w uprawie, szybko rosnący, o atrakcyjnych grubych cierniach, i najbardziej popularny.

[jacek]

Dobrze że wspomniałeś o  F. hamatacanthus i F. setispinus , bo mi z kolei one uszły uwadze jako były rodzaj Hamatocactus.

Jeszcze uwaga ogólna - myślę, że trochę większe opisy są właśnie potrzebne dla rodzai chętnie uprawianych, popularnych. A dla rodzai pomijanych z różnych względów przez kolekcjonerów opis może być króciutki.

[jacek]

Do opisu Echinocactus - jeśli się przydadzą.

[skullman]

Ten na dole Jacku to Twój?