Copiapoa marginata jest gatunkiem-typem dla rodzaju Copiapoa, i jedną z pierwszych znanych Copiapoł. Odkrył ją Thomas Bridges, angielski botanik bawiący w Chile w latach 1828-1851, badający florę Chile ze szczególnym uwzględnieniem kaktusów, a opisu dokonał niemiecki książę Salm-Dyck, zawodowy "opisywacz" kaktusów.
Copiapoa marginata jest jedną z niewielu Copiapoł, których pędy w naturze rosną wydłużone (w kolekcjach niestety i inne Copiapoy się wydłużają
), charakteryzuje sie także pięknie owłosionymi areolami, choć ta cecha pojawia się dopiero w starszym wieku, oraz brakiem szarego nalotu - naskórek jest zielony
Typowa Copiapoa marginata w naturze występuje tylko w okolicach wzgórza Morro Copiapo, nieopodal miejscowości Caldera, gdzie może czasem tworzyć kępy do kilkudziesięciu pędów, zwykle mniej. Bardziej na północ, w okolicy miejscowości Chanaral rośnie jej forma, która była traktowana niegdś jako odmiana - var. bridgesii, charakteryzująca się jeszcze mocniej wełnistymi areolami.
Copiapoa marginata jest stosunkowo prosta w uprawie, należy do copiapoł które kwitną w kolekcjach, i jest jedną z najwdzięczniejszych Copiapoł.
